Cheerio Oz!

It might seem crazy what I'm about to say
Sunshine she's here, you can take a break
I'm a hot air balloon that could go to space
With the air, like I don't care baby by the way

Because I'm happy
Clap along if you feel like a room without a roof
Because I'm happy
Clap along if you feel like happiness is the truth
Because I'm happy
Clap along if you know what happiness is to you
Because I'm happy
Clap along if you feel like that's what you wanna do

Niet perse happy om morgen weer richting huis te gaan, hoewel ik er opzich wel naar uit kijk om iedereen weer te zien. Vooral happy om alle geweldig toffe dingen die ik hier heb gedaan, gezien en heb meegemaakt. Happy omdat ik heel veel nieuwe lieve, leuke mensen heb leren kennen die mijn reis nog fantastischer hebben gemaakt. Happy omdat ik de Great White van heel dichtbij heb gezien. :)

Morgen om 15.40 Sydney tijd (5.40 jullie tijd) stap ik in het vliegtuig terug naar Hong Kong en vervolgens terug naar Amsterdam. Ineens is er ruim 2,5 maand voorbij en het is echt bizar hoe snel de tijd is gegaan.
M'n vorige logje eindigde geloof ik bij m'n aankomst in Adelaide. Vandaag is een klein beetje een drukke, rommelige dag aan het worden, dus kan niet echt meer uitgebreid schrijven, maar hier nog even in vogelvlucht een samenvatting van de afgelopen weken:
In Adelaide heb ik gezwommen met wilde dolfijnen (zwemmen met dolfijnen stond al lang al op m'n bucketlist, maar nooit in zo'n zwembad. Dolfijnen -en orca's- in gevangenschap zijn vaak depressief en regelmatig pleegt er een 'zelfmoord' door te besluiten op de bodem te gaan liggen en niet meer boven te komen om adem te halen. Heel sip.) en samen met Christel Australia day gevierd. Ook had ik de geweldige ervaring een snurkende, heel veel onzin pratende, voetenwalmverspreidende bejaarde als kamergenoot te hebben. Een ervaring die ik best had kunnen missen..
Vanaf Adelaide ben ik met het kleinste vliegtuigje ever naar Port Lincoln gevlogen. Je mocht onderweg niet van plaats verwisselen, dan zou het vliegtuigje uit balans raken. Ik bedoel maar.. Port Lincoln is best een beetje saai, maar ik ging daarheen met maar een doel: (kooi)duiken met the Great White. :) Ben verschrikkelijk zeeziek geweest, maar het was het waard.. Wat een fantastische dieren! Heb er 5 gezien, waarvan er 2 echt enorm groot waren. Super. Ondanks de zeeziekte was het een van de beste dagen van m'n reis. Ook heb ik in Port Lincoln gezwommen met zeeleeuwen. Toen we aan kwamen varen lagen ze allemaal nog rustig te chillen op het eilandje, maar zodra ze ons zagen kwamen ze bijna allemaal het water in om te spelen. Superleuk!
Vanuit Port Lincoln ben ik weer terug gevlogen naar Adelaide en heb vanuit Adelaide de Great Ocean Road tour gedaan richting Melbourne. Gezellige groep, leuke gids en wederom heel veel mooie dingen gezien. Helaas konden we bepaalde delen van de Grampians niet bezoeken, omdat er door blikseminslag tijdens een 'dry thunderstorm' pas geleden weer heel groot gedeelte is afgebrand. Wel het laatste stuk van de Mount William 'beklommen'. 1,8 kilometer heel steil omhoog, maar het uitzicht was de zere longen en de 2 dagen spierpijn erna zeker waard. Schitterend. Daarna de Great Ocean Road op en de laatste avond bij de 12 Apostles op het strand pizza gegeten en strawberry lime cider gedronken, tijdens zonsondergang. Er zijn vervelendere dingen in het leven... :)
Uiteindelijk vier dagen in Melbourne gebleven en toen was het geplande 'rondje' wel zo'n beetje klaar. Althans, er was nog een 'stukje' richting Sydney te overbruggen, maar dat schijnt niet het meest interessante stuk te zijn, dus ben ik vanuit Melbourne eerst 2 dagen naar Phillip Island gegaan en heb daar de 'thuiskomst' van de little penguin bezocht. Honderden kleine pinguins die na een dag in zee weer terug aan land komen om de nacht door te brengen. Even heb ik Tasmanie overwogen, maar de ticketprijzen waren zo last minute vrij hoog en ze gaven niet erg goed weer op daar voor de periode dat ik er zou zijn, dus heb ik besloten lekker een paar dagen terug te gaan naar m'n meest favoriete plek in Australie tot zover: Byron Bay. Vanuit Byron Bay alsnog naar Nimbin (hippiedorpje waar been- en bossen okselhaar bij vrouwen de normaalste zaak ter wereld is en alles zo'n beetje om wiet en andere drugs draait) gegaan, omdat dat er vorige keer niet van was gekomen. Meteen maar een nachtje gebleven, voor de complete, nogal bijzondere Nimbin ervaring. :) Afgelopen zaterdag afscheid genomen van Byron en richting regenachtig Sydney gevlogen. Zaterdagavond vrij onderwachts mee gaan stappen met wat mensen uit m'n hostel en echt in de beste club ever terecht gekomen. Gisteren een 3D-film over the Great White gekeken op het grootste imax scherm ter wereld en uit eten geweest met Rebecca en Ahmed, die ik meer dan 2 maanden geleden in Cairns heb leren kennen. Vandaag wat gewinkeld en nu is het echt, echt tijd om te gaan inpakken. Ga proberen vroeg te slapen en halverwege de nacht op te staan om Sven z'n race te kijken. M'n laatste nachtje een kamer moeten delen met vreemden, de laatste keer (voorlopig) m'n rugzak inpakken. Vreemd hoor.
Lieve iedereen, bedankt voor het volgen van m'n blog! Sorry dat dit een beetje een afgeraffeld verhaaltje is geworden, maar we praten vast snel in real life bij!

Tot snel.

Liefs, Aletta.


*Love the Life you Live, Live the Life you Love..*